Picasso’ nun elinden keman çalmak

Bundan geri kalacak halim yok benimdebunu kullanmam lazım ama önce şu güzel hikâyeyi tekrardan hatırlayalım.

40 yıl 5 dakika

Picasso, bir lokantaya girer. Yemek siparişi verirken lokantanın sahibi onu tanıdığını, eşi için bir resim çizmesini ister. Yemek hazırlanıp masaya geldiğinde Picasso çizdiği resmi lokanta sahibine uzatır ve 1.000 dolar ister. Adam önce yutkunur ve sonrasında "5 dakikada çizdiğiniz resim için bu kadar para çok değil mi?" diye sorar.

Hazır mısınız? ve tarihi cevap gelir

Picasso "5 dakikada değil, 40 yıl 5 dakika"

Bazen üstlerimize onaya sunduğumuz işlere, müthiş diye adlandıracağınız fikirlere, kesin terfi alırım dediğiniz konulara, çok kısa cevapla dönüş olabilir “evet”, “hayır” gibi.

Siz günlerce düşündüğünüz, beğenir mi diye strese girdiğiniz konuya, kısa bir cevapla evet gelse bile çok sevinemez “bu kadar emek verdim önemsemedi hemen evet dedi, ya da bu adam işi bilmiyor bu kadar emek verdim hiç açıklama yapmadan hayır dedi.” dersiniz

Bu olaya 2 açıdan bakmak gerektiğini düşünüyorum.

Birincisi Picasso tarafından, diğeri ise parasını istediğiniz adam tarafında yani astlarınız.

Kendini Picasso gibi görüp hızlıca kararlar veriyor ve çoğunlukla doğru kararlar oluyorsa bile bunu o kişilere açıklamalı onlara nedenlerini söylemelisiniz.

Bugünlerde birçok yönetici bu hikâyeye sığınarak “Turgay’ cım haksız mıyım aldığım kararlar 40 yıl + 5 dakika” diyorlar. Üşengeçliklerini buna sığınarak söylüyorlar ya da öğretim yeteneklerini doğru kullanmıyorlar.

Ünlü Müzisyen

Kısa bir hikâye ile bunu desteklemek istiyorum ve biliyorum ki bu hikâyeyi de biliyorsunuz.

Soğuk bir kış gününde kemancının biri metro çıkışında başında şapka ile keman çalıyor kimse dinlemeden yanından geçiyor bazıları da keman çantasına bozukluklar atarak yanından geçiyor. Sadece birkaç çocuk dinlemek için duruyor onları da anne babaları hemen uzaklaştırıyor. 2 saatlik çalışmanın sonucunda kemancı 32 dolar para topluyor. Kemancının kemanın değeri 1 milyon dolar kendisi de dünyaca ünlü kemancı Joshua Bell’ dir. Konser biletlerinin ortalama fiyatı 100 dolar olan ünlü müzisyen bedavadan yaptığı bu çalışmada kimseye kendini dinletememiştir.

Eğer ki kendinizi Picasso gibi deneyimli görüyorsanız, aklınıza ilk Joshua Bell gelsin. Sizi kimse bilmiyorsa ne karar alırsanız alın sorgulanırsınız. Bunun için öncelikle aldığınız kararların nedenlerini açıklamalı, onlara doğru yolu göstermeli, fikirleri iyiyse de onlara değişik açılardan bakarak fikirlerinin ne kadar kıymetli olduğunu anlatmalısınız. Yoksa siz istediğiniz kadar "40 yıl + 5 dakika" deyin.

Hepimizin konumları uzun yıllar verdiğimiz emekler sayesinde oluştu. Oluştu ama olgunlaşmadı, neticelenmedi. Neticelenene kadar yani ya çok ünlü olduğunuzda ya da fikirleriniz çok çok değer gördüğünde kendinizi anlatmak zorunda kalmazsınız.

Coca Cola Yönetim kurulu eski başkanı Muhtar Kent gibi, Fiba Holding'in Kurucu Yönetim Kurulu Başkanı Hüsnü Özyeğin gibi, Türkiye’nin en büyük çevrimiçi yemek siparişi Portalı Yemek sepeti ‘nin kurucu ortağı ve CEO’ su Nevzat Aydın gibi.

Göreviniz ne olursa olsun şef, müdür yardımcı, müdür. Kendinizi önce kabullendirmeli, saygı duyulmasını sağlamalı ve de Picasso’ nun elinden keman çalmalısınız.

Yoksa günün sonunda alacağınız tek şey 32 dolardır